Απάντηση της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στην Ελλάδα που αντιστέκεται στον Πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Βρυξελλών (συνέντευξη της 10ης Ιουνίου 2013 στο Πρώτο Θέμα)
Οι απαντήσεις του Προέδρου, κυρίου Αργυρόπουλου παρατίθενται αυτούσιες, και τα σχόλιά μας έχουν εισαχθεί αμέσως μετά την καθεμία.
"- Πόσα μέλη αριθμεί η Ελληνική Κοινότητα Βρυξελλών; Πώς διατηρείται στη ζωή η κοινότητα;
Η Ελληνική Κοινότητα Βρυξελλών έχει πολύ λίγα ενεργά μέλη. Μπορεί συνολικά να ζουν 20.000-22.000 Έλληνες στις Βρυξέλλες, όμως μόλις 3.000 είναι ενεργοί, παρότι η εγγραφή στοιχίζει δέκα ευρώ για τη διετία. Ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται.
Από το 2009 και μετά ο κόσμος άρχισε να μην πλησιάζει τις οργανώσεις, οι οποίες πεθαίνουν. Εμείς σαν κοινότητα ζούμε γιατί πραγματοποιούμε δραστηριότητες: πέρα από τις εθνικές εορτές που αφήνουν κάποια χρήματα, προβάλαμε τα ελληνικά κρασιά και συμμετείχαμε στο Φεστιβάλ Bruxelles Euro Folkore με παραδοσιακούς χορούς, που είχε μεγάλη απήχηση."
Πρόεδρε, όταν εσύ ο ίδιος λες πως τα τελευταία τρία χρόνια (εντελώς τυχαία, τρία χρόνια ζωής μετράνε στην Ελλάδα τα μνημόνια) έχουν φτάσει στις Βρυξέλλες 20.000 Έλληνες για να βρουν δουλειά, οι διπλάσιοι δηλαδή απ’όσους υπήρχαν μέχρι να αρχίσουν τα μνημόνια, και ταυτόχρονα λες πως οι εκδηλώσεις της κοινότητας είναι χοροι, και γιορτές ευρωφολκλόρ, και εκμάθηση ελληνικών σε Βέλγους, τι απ’αυτά πιστεύεις πως ενδιαφέρει τους 20.000 Έλληνες που ήρθαν και ψάχνουν για δουλειά; Μήπως δεν φταίνε αυτοί που έχουν φτύσει την Κοινότητα; Επιπλέον η δουλειά στα ελληνικά εστιατόρια κάπου πήρε το αυτί μας ότι είναι δουλειά ανασφάλιστη, στα μαύρα, με ατέλειωτες ώρες εργασίας, και μισθό όσον θέλει ο εργοδότης... Κοινώς, φτηνά εργατικά χέρια για τους 'δικούς μας' καταστηματάρχες. Ή μήπως κάνουμε λάθος;
"- Τα τελευταία χρόνια έχουν φτάσει στις Βρυξέλλες πολλοί Έλληνες για αναζήτηση εργασίας;
Τα τελευταία τρία χρόνια υπολογίζονται πως έφτασαν 20.000 και από αυτούς βρήκαν δουλειά μόνο 2.000-2500. Καταφθάνουν νέοι από όλα τα μέρη της Ελλάδος αλλά κυρίως από την Αθήνα με βιογραφικά τεσσάρων σελίδων, οι οποίοι δεν πρόκειται να επιστρέψουν στην Ελλάδα εφόσον βρουν εργασία.
Βέβαια, το θέμα είναι η γλώσσα, γιατί μπορεί να υπάρχει ζήτηση για γιατρούς, νοσηλευτές και μηχανικούς αλλά το πρόβλημα είναι ότι στην Ελλάδα όλοι μάθαιναν αγγλικά, ενώ εδώ θέλουν γαλλικά."
Υπάρχουν και πάρα πολλοί Έλληνες που ξέρουν γαλλικά αλλά δουλειά δε βρίσκουν. Όπως επίσης υπάρχουν και χιλιάδες Βέλγοι που ξέρουν και γαλλικά και φλαμανδικά αλλά επειδή κλείνουν εργοστάσια μένουν και αυτοί χωρίς δουλειά. Το πρόβλημα πρόεδρε δεν είναι η γλώσσα. Το πρόβλημα είναι η ανθρωποκτόνα πολιτική που εφαρμόζεται πλέον σε όλη την Ευρώπη, και όσοι είναι βολεμένοι κάνουν πως δε τη βλέπουν. Αλλά ακόμα και αν το πρόβλημα είναι η γλώσσα, εσύ πρόεδρε που ασχολείσαι τόσα χρόνια με την κοινότητα, τι έκανες για να τους βοηθήσεις; Τους έδειξες πού να μάθουν γαλλικά; Έκανες καμία σχετική εκδήλωση-ενημέρωση για αυτό;