Παραθέτουμε παρακάτω την τοποθέτηση που έγινε εκ μέρους της Πρωτοβουλίας στην εκδήλωση για την ιστορία της Ελληνικής Κοινότητας Βρυξελλών στις 13 Οκτώβρη 2013:
"Γιορτάζουμε σήμερα λοιπόν 70 χρόνια από την ίδρυση της ΕΚΒ.
Σήμερα που η χώρα μας έχει ισοπεδωθεί μετά από 4 χρόνια πιστής εφαρμογής των βάρβαρων επιταγών της τρόικα από πάντα πρόθυμες κυβερνήσεις
Σήμερα που τα αδιέξοδα και η εξαθλίωση που γεννούν αυτές οι
πολιτικές, ωθούν δεκάδες χιλιάδες άνεργους να εγκαταλείψουν (όσοι μπορούν) τον τόπο τους
Σήμερα που αυτοί οι νέοι οικονομικοί πρόσφυγες, φτάνουν κι εδώ, στις Βρυξέλλες και μοιράζονται μαζί μας την απελπισία τους
θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς ποιος νοιάζεται για επετείους και ιστορικές αναδρομές
Κι όμως, πέρα από τα μνημόσυνα και τις αρτοκλασίες, η Ιστορία, ακόμα κι αυτή της ΕΚΒ, έχει πολλά να μας πει για το σήμερα και, έτσι κι αλλιώς, καλό είναι να ξέρουμε τι γιορτάζουμε και ποιον τιμάμε
Μερικά ιστορικά στοιχεία
Τα πρώτα χρόνια της ΕΚΒ είναι εξαιρετικά σκοτεινά, αφού ευθύς εξ αρχής, με το πρόσχημα της αποχής από την "κομματική πολιτική", ταυτίζεται απόλυτα με το αντιδημοκρατικό μετεμφυλιακό καθεστώς, εξοστρακίζοντας κάθε αποκλίνουσα άποψη. Είναι η εποχή μιας υπέροχης εθνικής ομοψυχίας, όπου οι εκδηλώσεις και οι συνελεύσεις της ΕΚΒ αρχίζουν και τελειώνουν με τους παρευρισκόμενους να κραυγάζουν "Ζήτω ο Βασιλιάς" και "Ζήτω το Έθνος" .
Αυτοί οι υπερπατριώτες (έμποροι στην πλειοψηφία τους) δεν δίστασαν να κάνουν δουλεμπόριο ελλήνων για λογαριασμό των Βέλγων ιδιοκτητών ανθρακωρύχων όπως η οικογένεια του Μιχαήλ Κόκκινου, προέδρου της ΕΚΒ επί επτά συναπτά έτη, που πληρωνόταν με το κεφάλι, για τον κάθε Έλληνα εργάτη που έστελνε στα ορυχεία της Βαλλονίας. Οι πρώτοι αυτοί μεταπολεμικοί μετανάστες σακατεύτηκαν κυριολεκτικά δουλεύοντας υπό απάνθρωπες συνθήκες χωρίς καμιά κατάρτιση.
Καθώς όμως το μεταναστευτικό ρεύμα φούντωνε, οι έλληνες εργάτες άρχισαν σιγά σιγά να οργανώνονται, να διεκδικούν και να πετυχαίνουν καλύτερες συνθήκες εργασίας, και, στην δεκαετία του 60 πια, να εμφανίζονται και στην ΕΚΒ απαιτώντας το αυτονόητο: την εκπροσώπησή τους. Παρά την λυσσαλέα αντίδραση των βολεμένων εμπόρων της ΕΚΒ που προσπάθησαν με κάθε μέσο, νόμιμο και μη, να τους αποκλείσουν, το 1965 οι εργάτες κέρδισαν τις εκλογές και πήραν στα χέρια τους την ΕΚΒ. Οι συντηρητικοί πάροικοι αλλά και οι εκπρόσωποι των διπλωματικών αρχών σκύλιασαν τόσο που κάλεσαν μέχρι και την βελγική αστυνομία να παρέμβει , χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Τα χρόνια της χούντας, η ΕΚΒ, σε προοδευτικά χέρια πια, έγραψε τις πιο λαμπρές σελίδες της ιστορίας της συμμετέχοντας ενεργά στον αντιδικτατορικό αγώνα ενώ οι χαμένοι εκείνων των εκλογών ιδρύσαν άλλο σύλλογο, στην υπηρεσία της χουντικής προπαγάνδας.
Και σήμερα;
Σήμερα που στην Ελλάδα η δημοκρατία πνέει τα λοίσθια, τι κάνει η ΕΚΒ;
Έχει επιστρέψει στην τόσο βολική, δήθεν απολίτικη προσέγγιση του παρελθόντος.
Το πνεύμα των παλιών συντηρητικών εμπόρων ζει και βασιλεύει, και, με τις ευλογίες και των "εκσυγχρονιστών" ευρωυπαλλήλων, η ΕΚΒ ασχολείται με εθνικές επετείους, δοξολογίες, φολκλόρ χορούς και εκδηλώσεις που πρέπει πάντα, μα πάντα να περιλαμβάνουν μπουφέδες. Άρτος και θεάματα λοιπόν και πότε- πότε λίγη φιλανθρωπία , για τα αδέλφια μας κάτω στην Ελλάδα που υποφέρουν αλλά φταίνε κιόλας γιατί είναι τεμπέληδες και "μαζί τα φάγανε".
Ενώ συμπατριώτες μας δεν έχουν να ταίσουν τα παιδιά τους, ο πρόεδρος της ΕΚΒ τους λοιδορεί με εξοργιστικές γενικεύσεις σε συνέντευξή του σε γνωστή ελληνική τσοντοεφημερίδα.
Ενώ η κυβέρνηση ρίχνει μαύρο στην Δημόσια Τηλεόραση θυμίζοντας τις πιο σκοτεινές στιγμές της ιστορίας μας, η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΚΒ βγάζει ανακοίνωση-αντίγραφο των δηλώσεων Σαμαρά.
Ενώ οι ναζί της ΧΑ δολοφονούν αριστερούς αγωνιστές και μετανάστες, ο πρόεδρος της ΕΚΒ δηλώνει εις διπλούν στο ΔΣ ότι δεν θα είχε πρόβλημα να συναντήσει τον Μιχαλολιάκο χωρίς να αντιδράσει κανείς εκπρόσωπος της πλειοψηφίας του ΔΣ, παρότι υπαρχει σχετικό ψήφισμα της γενικής συνέλευσης που παραμένει αδημοσίευτο
Αυτά είναι μονό μερικά από τα περιστατικά που καταγράψαμε μετά από 5 μήνες παρουσίας στην ΕΚΒ.
Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στην Ελλάδα που αντιστέκεται θα συνεχίσει την δράση της και τον αγώνα της εντός και εκτός ΕΚΒ.
Μας εμπνέει η Ιστορία των ελληνικών μεταναστευτικών κοινοτήτων, στο Βέλγιο και αλλού, που μας έχει διδάξει ότι όποτε αυτές οργανώθηκαν πολιτικά και έδωσαν αγώνες για τα δικαιώματα τους, την αξιοπρέπεια και την χειραφέτηση τους, πέτυχαν πράγματα που ούτε είχαν φανταστεί.
Σημερα λοιπον τιμάμε τους ιστορικούς αγωνιστές εργάτες της ΕΚΒ και Στο χέρι μας είναι να τους μιμηθούμε.
Για τα παιδιά που σκοτώσατε εσείς θα μας πείτε τίποτα???
ReplyDelete